ابوالقاسم حالت, مشهورترين شاعر طنزپرداز سراسر عمر در روابط عمومي ( ابوالقاسم حالت) در سال 1298 شمسي در تهران به دنيا آمد. از دوران كودكي به ادبيات فارسي علاقه فراواني نشان مي داد و به شعر عشق مي ورزيد. از 16 سالگي سرودن شعر را آغاز كرد و به تدريج به انجمن هاي ادبي راه يافت. از سال 1317 با هفته نامه فكاهي توفيق معروف ترين نشريه فكاهي تاريخ كشور همكاري خود را آغاز كرد و اين كار را تا آخرين آن, يعني بيش از 22 سال, ادامه داد. ( حالت ) در سال 1327 به روابط عمومي شركت نفت در آبادان منتقل شد و مسئوليت انتشار هفته نامه ( اخبار هفته) ارگان روابط عمومي را پذيرفت. وي در سال 1338 از آبادان به تهران منتقل و در بخش انتشارات روابط عمومي به كار خود ادامه داد. مدتي مدير مجله ( صنعت نفت) و رييس اداره روابط مطبوعاتي شركت ملي نفت ايران بود و در خرداد 1357 در سن شصت سالگي بازنشسته شد. هر چند در ايران ابوالقاسم حالت به يك طنز پرداز مشهور يا شايد بهتر است بگوييم مشهورترين طنزپرداز تاريخ كشور, شناخته مي شود, ولي در تاريخ رشته روابط عمومي ايران از وي به عنوان يك پيشگام مديريت انتشارات و نشريات واحدهاي روابط عمومي و نويسنده و كارشناس متون نوشتاري اين رشته نام برده مي شود. (حالت) به زبان هاي انگليسي, فرانسه و عربي تلسط كافي داشت و از هر يك از آنها آثلري را به فارسي برگردانيده است. وي داراي آثار ترجمه و تاليف فراواني است كه بيشتر آنها را مي توان به نوعي مصاديق كارهاي روابط عمومي دانست. استاد ( ابوالقاسم حالت) در سوم آبان 71 در تهران درگذشت.
زندگینامه استاد ابوالقاسم حالت شاعر ، مترجم و محقق توانای معاصر در سال ۱۲۹۸ هجری شمسی در تهران به دنیا آمد. وی پس از تحصیلات مقدماتی و متوسطه به استخدام شرکت نفت ایران درآمد و تا زمان بازنشستگی در خدمت این سازمان بود . ابوالقاسم حالت در جوانی به فراگیری زبانهای عربی و انگلیسی و فرانسه پرداخت و از سال ۱۳۱۴ ه.ق به شعر و شاعری روی آورد و به سرایش شعر در قالب کهن و تذکره نویسی همت گماشت . دیوان حالت که مشتمل بر قطعات ادبی ، مثنوی ها ، قصاید ، غزلیات و رباعیات است ٬ خود نمایانگر عمق دانش ادبی این محقق است . وی از سال ۱۳۱۷ همکاری خود را با مجله معروف فکاهی توفیق آغاز کرد و بحر طویل‌های خود را با امضای هدهد میرزا و اشعارش را با اسامی مستعار خروس لاری ، شوخ ، فاضل ماب و ابوالعینک به چاپ می‌رساند . علاقه به مسائل دینی سبب شد از سال ۱۳۲۳ هر فته چند رباعی جدی که ترجمهای از کلمات قصار حضرت علی (ع) بود در مجله «آئیناسلام» چاپ کند . حالت در ترانهسرایی نیز دستی توانا داشت و عموماً این ترانه ها در قالب فکاهی ، انتقادی علیه ضعیت سیاسی و اجتماعی آن زمان بود . حالت در آن سالها با نشریات امید ، تهران مصور و پیام ایرانی نیز همکاری داشت و ملک‌الشعرا بهار او را به کنگره نویسندگان ایران دعوت نمود . حالت در زمینه موسیقی اصیل ایرانی نیز فعالیت داشت و سراینده نخستین سرود جمهوری اسلامی بود. وی پس ازانقلاب اسلامی نیز علیرغم کهولت سن مدت زمانی نسبتا طولانی با مجله گل آقا همکاری نمود. از استاد بوالقاسم حالت آثار ادبی و فرهنگی فراوانی در زمینه‌های طنز ، شعر و ادبیات و ترجمه باقی مانده است . استاد حالت در سوم آبان سال ۱۳۷۱ براثر سکته قلبی درگذشت.
در قسمتی از وصیت نامهٔ استاد ابوالقاسم حالت ٬ طنز نویس معروف مجله‌های توفیق و گل آقا ٬ می خوانیم :
بعدمرگم نه به خود زحمت بسیار دهید
نه به من برسر گور و کفن آزار دهید
نه پی گورکن و قاری و غسال روید
نه پی سنگ لحد پول به حجار دهید
به که هر عضو مرا از پس مرگم به کسی
که بدان عضو بود حاجت بسیار دهید
این دو چشمان قوی را به فلان چشم چران
که دگر خوب دو چشمش نکند کار دهید
وین زبان را که خداوند زبان بازی بود
به فلان هوچی رند از پی گفتار دهید
کله ام را که همه عمر پر از گچ بوده است
راست تحویل علی اصغر گچکار دهید
وین دل سنگ مرا هم که بود سنگ سیاه
به فلان سنگتراش ته بازار دهید
کليه ام را به فلان رند عرق خوار که شد
ازعرق کليه او پاک لت و پار دهيد
ريه ام را به جوانی که ز دود و دم بنز
درجوانی ريه او شده بيمار دهيد
جگرم را به فلان بی جگر بی غیرت
کمرم را به فلان مردک زن باز دهید
چانه ام را به فلان زن که پی وراجی ست
معده ام را به فلان مرد شکمخوار دهيد
گر سر سفره خورَد فاطمه بی دندان غم
به که، دندان مرا نيز به آن يار دهيد
تا مگر بند به چيزی شده باشد دستش
لااقل تخم مرا هم به طلبکار دهید
